Onder migratieprofessoren

Vooropgesteld: echte, absolute objectiviteit klinkt mooi, maar is in de praktijk lastig te realiseren. Alle journalisten en wetenschappers, ook de groten der aarde, hebben blinde vlekken en (al dan niet onbewust gekoesterde) opvattingen die ze graag bevestigd zien. 

Neem Leo Lucassen. Dat is zo'n ontzettende lul met vingers dat het bijna onmogelijk is  ongedwongen naar hem te kijken. Er is nogal wat op de man aan te merken: zo is hij bijvoorbeeld een latente racist, praat hij de hele dag over cijfers maar heeft hij helemaal geen verstand van cijfers, en nu ja, is hij ontzettend ideologisch gedreven. 

Afijn, afgelopen dinsdag stond er een interview met migratie-econoom Jan van de Beek  in de Volkskrant (diezelfde dag bezocht onze Tom Staal deze Van de Beek; video onder dit topic). Hoeveel kost dat nou, migratie, en wat zijn de gevolgen? Van de Beek vindt en concludeert andere dingen dan Leo Lucassen, en dus vindt Leo Lucassen Van de Beek een charlatan, want het publiek debat moet respectvol en op de inhoud gevoerd worden, tenzij je het niet met iemand eens bent, dan volstaat het om diegene enigszins erudiet voor paardenlul uit te maken. 

Dus dat doet Lucassen vandaag in de Volkskrant, en omdat hij een laffe haas is heeft hij voor de gelegenheid zijn mattie Hein de Haas (redelijke gozer, zeker geen paardenlul) opgetrommeld. Helaas blijkt Lucassen inmiddels zo seniel dat hij zelfs de meest basale taakjes (twee keer op je computermuis klikken bijvoorbeeld) niet meer zelfstandig kan volbrengen, en klaarblijkelijk ook niet met back-up van De Haas. Nota bene een journalist van de Volkskrant ziet namelijk: